ΠΙΚΑΜΠΙΑ. Ο λόγος κάνει γόνιμο το μέταλλο: βολίδα ή τροχός ουρουμπού λαίλαπα ρελιασμένη κι ολάνοιχτη - αφήνει να κοιμηθούν τα συναισθήματά της σ’ ένα γκαράζ. Τοποθετώ μια γλαύκα σ’ ένα εξάγωνο - άσμα σε εξαμέτρους - φθείρει τις γωνίες - κραυγάζει (κάτω) και καταχράται. Η γεωμετρία είναι στεγνή, γερασμένη. Έχω δει να αναβλύζει μία γραμμή αλλιώς. Μία γραμμή που αναδύεται σκοτώνει τις θεωρίες, και δεν υπάρχουν άλλες ανάγκες παρά μόνο μέσα στη ζωή των γραμμών. Έργο προσωπικό εκείνο που ξεφεύγει από το απόλυτο. Και ζει. Δραπετεύει.