Ανάμεσα στα τοπικά εργαστήρια του ερυθρόμορφου ρυθμού του β΄ μισού του 5ου αι. π. Χ., το βοιωτικό ξεχωρίζει ως ένα από τα σημαντικότερα. Η εκπροσώπησή του από πολλούς κεραμείς και αγγειογράφους, η στενή σχέση και εξάρτησή του από το μελανόμορφο ρυθμό -που ποτέ δεν έσβησε στη Βοιωτία- και πιο συγκεκριμένα από την καβειρική κεραμική αλλά και τα ανθεμωτά αγγεία, που προσδίδουν έναν ιδιάζοντα χαρακτήρα, διαφοροποιώντας το από τα τοπικά εργαστήρια άλλων περιοχών, τα οποία παραμένουν στενά συνδεδεμένα και εξαρτημένα από τα αττικά πρότυπά τους.
Αφορμή για την ενασχόλησή του με το βοιωτικό ερυθρόμορφο ρυθμό υπήρξε η υπηρεσία μου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στις αποθήκες του οποίου είναι αποθησαυρισμένα εξαίρετα δείγματα της βοιωτικής κεραμικής. [...]

(από τον πρόλογο της συγγραφέως)