"Εδώ τα παιδιά σε αρπάζουν απ’ το χέρι και περπατούν μαζί σου χαμογελώντας και τραγουδώντας. Δεν έχουν τίποτα. Φορούν σκισμένα, σκονισμένα ρούχα και χαμογελούν...
Νιώθω δέος γι' αυτούς τους ανθρώπους. Για τη θέλησή τους. Την ελπίδα τους...
Στον κόσμο συμβαίνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα μας μεταδίδουν. Πρέπει να κοιτάξουμε όλοι βαθύτερα και να τα ­ανακαλύψουμε μόνοι μας..."

Πριν από μερικά χρόνια, η βραβευμένη ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί ανέλαβε έναν ολότελα διαφορετικό ρόλο, ως πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Στο βιβλίο αυτό καταθέτει τις αναμνήσεις της από τα ταξίδια της στη Σιέρα Λεόνε, στην Τανζανία, στο Πακιστάν, στην Καμπότζη και στον Ισημερινό, όπου έζησε, εργάστηκε και έδωσε την καρδιά της σ' εκείνους που υφίστανται την πιο συντριπτική βία του κόσμου και γίνονται θύματά της.

Στο βιβλίο της βρίσκονται οι αποκαλύψεις της χαράς και της ζεστασιάς που γνώρισε μέσα στην απόλυτη ένδεια... Συναρπαστικά στιγμιότυπα θαρραλέων ανθρώπων που εμπνέουν με τη στάση ζωής τους, και για τους οποίους η επιβίωση είναι καθημερινός αγώνας... Και ειλικρινείς σημειώσεις από μια μοναδική προσωπική διαδρομή, που άλλαξε τελείως την κοσμοθεωρία της ηθοποιού -και τον κόσμο μέσα της.