Δεν είναι τόσο τα γεγονότα που υφαίνουν τη ζωή και τη σκέψη τους: του Άγγελου και της Άννας Σικελιανού, το ελεγειακό ποτάμι της ιστορίας του τόπου και των ανθρώπων. Πόλεμος - Πείνα - Κατοχή. Είναι ο δρόμος "Προς την Ποίηση - Πράξη", συνομιλία άρρητη κοντά στις άοκνες ρίζες της Αλήθειας: εκεί όπου το πνεύμα κοινωνεί με την ύλη ορίζοντας την ποίηση, των ανθρώπινων συζεύξεων πια. "Ω πρώτε ψίθυρε ενός κόσμου που ξυπνάει αναζητώντας την ψυχή και το κορμί του!"
Μέσα στη θρυμματισμένη εικόνα του κόσμου γύρω τους -τη θέαση της μεγάλης και της μικρής Ιστορίας-, θα υφάνουν την αρχέτυπη ουσία μιας μοναδικής πνευματικότητας: με την οποία σμιλεύονται τα έργα του πνεύματος όμοια με την όσια κίνηση της καθημερινότητας.
Αυτής της πνευματικότητας η ουσία ιχνηλατείται στο βιβλίο, "πηγή του αδούλωτου αγαθού", καθώς τα "γαλήνια μέλη της μεγάλης ποίησης" υφαίνουν τη διάρκεια του αιώνιου χρόνου.