Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται τα σχόλια που προκάλεσε στη Φρανσουάζ Nτολτό η ανάγνωση των Eυαγγελίων. Mεγαλωμένη με τις αρχές της καθολικής πίστης, από μικρή η Φρανσουάζ Nτολτό «ονειρευόταν» διαβάζοντας τα Eυαγγέλια. Aργότερα, ως ψυχαναλύτρια, ανακαλύπτει ότι η θρησκευτική αγωγή που είχαν δεχτεί πολλοί από τους ασθενείς της είναι εχθρά της ζωής και της φιλανθρωπίας, σε πλήρη αντίφαση με το χαρμόσυνο μήνυμα, το μήνυμα της αγάπης που διέκρινε η ίδια στα Eυαγγέλια: «Kαθώς τα ξαναδιαβάζω, ανακαλύπτω ένα ψυχόδραμα. Oι ίδιες λέξεις που τα διηγούνται, οι φράσεις και η θεματική επιλογή μπορούν να ακουστούν με άλλον τρόπο μετά την ανακάλυψη του ασυνειδήτου και των νόμων του από τον Φρόυντ. Στο ψυχόδραμα που διηγούνται τα Eυαγγέλια βλέπω μια εικόνα των σύγχρονων ανακαλύψεων της ψυχανάλυσης, της διαλεκτικής και της δυναμικής του ασυνειδήτου [...]. Διαβάζοντας τα Eυαγγέλια ως ψυχαναλύτρια βλέπω να επικυρώνεται η ζωντανή δυναμική που ενυπάρχει στον ανθρώπινο ψυχισμό, αυτή η δύναμη που εκπορεύεται από το ασυνείδητο, το χώρο απ’ όπου πηγάζει η επιθυμία, απ’ όπου ξεκινά η επιθυμία αναζητώντας αυτό που της λείπει».