Ένας ιστορικός αποφασίζει να διερευνήσει κάποιο έγκλημα που έγινε πριν από πολλά χρόνια, στο σπίτι όπου έμενε όταν εκείνος ήταν δέκα χρονών. Η έρευνα αυτή τον γυρίζει στο Μεξικό του 1942: η χώρα μόλις έχει κηρύξει τον πόλεμο στον Άξονα και η πρωτεύουσά της κατακλύζεται από το πιο πολύχρωμο και αντιφατικό πλήθος· φυγάδες από τη ναζιστική Γερμανία, κομμουνιστές, Ισπανοί δημοκράτες, πράκτορες όλων των μυστικών υπηρεσιών, μεγαλοεπιχειρηματίες και απατεώνες, καλλιτέχνες και φονιάδες, πρόσωπα φορτωμένα με ανομολόγητα μυστικά. Ιστορική τοιχογραφία, αστυνομική ιστορία και κωμωδία παρεξηγήσεων ταυτόχρονα: "κλέβοντας" τον τίτλο μιας από τις πιο γνωστές ταινίες του Ερνστ Λούμπιτς, το βιβλίο χτίζεται από αφηγήσεις που κάνουν κύκλους, σαν ένα γαϊτανάκι από παρεξηγήσεις, αμφισημίες, πλαστοπροσωπίες και ανατροπές, για να καταλήξει στη μία και μοναδική αλήθεια: ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ότι η αλήθεια είναι κάτι στο οποίο δεν μπορεί να φθάσει ποτέ κανείς.