Γαβριηλιδης

ΜΟΝΑΔΑ Αν είμαστε λίγοι, είμαστε πολλοί. Η γενναιοδωρία των αριθμών. Αρκεί ένα υποσύνολο για να ορισ...

Η σκέψη να γράψω για τη ζωή που πέρασα κι εγώ στα χρόνια της κατοχής στην Αθήνα, κορίτσι του γυμνασί...

Ίσως ο κόσμος να είναι ένα όνειρο. Μια σκέψη ή μια φα­ντασία. Μπορεί και μια τρέλα. ΄Η απλώς αυτό πο...

"Δεν"Ελευθερία τη μνήμη μου να φτιάξω δεν έχω./Με ό,τι έχω/απ' όσα δεν μπορώ/πρέπει να φτιάξω της ζω...

Η μετάσταση της γλώσσας Η ποίηση δεν επιβάλλει πια τον εαυτό της· τον αποκαλύπτει. - Πάουλ Τσέλαν, 1...

Μυθοπλασία και πραγματικότητα συνυφαίνονται στον αργαλειό της Αλεξάνδρειας, στα τελευταία χρόνια της...

Οι συναντήσεις μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν πολλές και η καθεμία αποτέλεσε ένα μάθημα, οδηγώντας με π...

Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν διάβαζε ο Φίλιπο αυτές τις γραμμές που γράφω για κείνον. Μερικά από τα πο...

ΓΙΑ ΣΙΓΟΥΡΙΑΤης είχε ήδη πάρει τη ζωή μια ώρα, σαν οι εκπρόσωποι του νόμου την πόρτα με την κόκκινη ...

Σαρκασμός και αυτοσαρκασμός, ιστορικότητα και βιογραφία, περιγραφή και αναγωγή, θραύσματα και ολοκλη...

Με το προσωπικό συνειρμικό του ύφος, τις λέξεις, την βάση του φωνήματος ή της αφωνίας, άλλοτε τις υμ...