Το βιβλίο πραγµατεύεται το ζήτηµα της διαµεσολάβησης και της χρήσης των λεγόµενων τεχνικών διαµεσολάβησης στις οµάδες ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας. Οι τεχνικές αυτές, όπως έχει καταδειχτεί από τις µέχρι σήµερα εφαρµογές τους στην Ευρώπη και στη Λατινική Αµερική, είναι ιδιαίτερα χρήσιµες. Το οµαδικό πλαίσιο προσφέρει γενικά έναν ιδιαίτερο µεταβατικό χώρο που επιτρέπει στα µέλη µιας οµάδας να διεργάζονται και να αλλάζουν τη σχέση τους µε τις εσωτερικές τους οµάδες.

Στις οµάδες διαµεσολάβησης ειδικότερα, τα διαµεσολαβητικά αντικείµενα που χρησιµοποιούνται (σχέδια, ζωγραφιές, φωτογραφίες, πηλός, γενεογράµµατα) λειτουργούν όπως περίπου οι θεµατικοί πυρήνες που διαµορφώνονται στις οµάδες ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας προφορικής επικοινωνίας στη βάση των ελεύθερων οµαδικών συνειρµών, γεφυρώνοντας την επικοινωνία µε τον άλλο και τον πλέον-του-ενός άλλο, και διευκολύνοντας το κλινικό έργο της οµαδικής ανάλυσης, ιδιαίτερα µε συµµετέχοντες που παρουσιάζουν σοβαρές ναρκισσιστικού τύπου διαταραχές, διαταραχές προσωπικότητας και, συνακόλουθα, ελλείµµατα στον τοµέα της συµβολοποίησης.